L'Estáu español tien l'honor de tar ente los trés primeros nel pódium del aumentu de la desigualdá n'Europa. Como detalle significativu, que munchos y munches lleeríais na prensa, hai que resaltar que los recursos qu'atropen namás trés persones superar de 14,2 millones de persones, que suponen el 30% de la población más probe.
Ye una realidá intolerable y que cada vez espolleta más, porque les mentes trés primeros aumentaron la riqueza un 3%, el terciu más desfavorecido vio menguaos el so recursos, nel últimu añu, un 33,4%.
Llamentablemente, esti enclín n'un va camudar, porque dende l'añu 2015 el 1 % más ricu concentra más recursos que'l restu de la población mundial, lo qu'indica que tamos delantre d'un mal sistémicu, onde les estructures de poder tán construyíes pa beneficiar a les grandes fortunes y, pa enriba, por que xunas poques manos atropen y atropen recursos.
Dar vuelta a esta situación ye xuna necesidá y un deséu de toos y toes. Agora bien, namás va ser posible dende un movimientu global que sume fuerces abonda como pa obligar a faer cambeos reales y non a poner parches.La portada d'esti númberu ye bien significativa, y convida a la reflexón. La individuación supon nuesa derrota, y la dispersión de fuerces tamién.
Más info:
CSI Asturies
Revista contraCorriente núm. 41
